اول اینو بگم که تا این بحث شروع میشه اولین واکنش مغز اینه که میگه «ول کن بابا، به چریدنت ادامه بده»
که اینم طبیعیه، چون تنبل ترین قسمت بدن همین مغزه، و خودشو به هر دری میزنه تا به چیزی فکر نکنه...
حتی همین الانم مغزم نمیزاره بحث رو شروع کنم!
کافیه!
هدف زندگی؟
چرا ما نمیمیریم؟
خداروشکر مشکلات هم کم نداریم، بیا اینم دلیل، مگه هر روز پشت سر هم غر نمیزنیم که چه وضعشه و فلان و فلان...؟
پس بزن تمومش کن دیگه،
ها چیه؟
هرکی که درک و شعور داره باید دنبال جواب این سوال باشه...
شما رو نمیدونم ولی من بحث رو شروع میکنم!
به نظرم بهترین چیزی که میشه به عنوان هدف در نظر گرفت، تکامل هست.
رسیدیم به یه کلمه کلیشه ای!
حالا کی می خواد اینو توضیح بده؟؟؟
اصلا میدونی بدبختی همین سوال «هدف زندگی» چیه؟
اینه که با گفتن یه کلمه تموم نمیشه، که بری به یکی بگی داش هدف زندگی رو بهم میگی من برم، اصلا اینجوری نیست، هر کلمه ای بگی مجبوری اونو با یه کلمه دیگه توضیح بدی و بعد کلمه بعدی و بعدی...
و این سلسله همین جور ادامه پیدا میکنه، که خودم هم نمیدونم تهش کجاست و چیه!
که این چیرو میرسونه؟
اینو میرسونه که این یه سوال مسخره نیست که جوابشم مسخره باشه و تموم شه بره...
میفهمیم که لازمش تفکره...
و یه چیز دیگه هم میگه، اونم اینه که ما واسه سوال به این حد مهمی حتی چند دقیقه هم وقت نزاشتیم، چه برسه به چند ساعت یا بیشتر...!
(تیکه دوم)